Dziś całe tango jest nuevo

Oddaję głos Naveirze...

"Istnieje spore zamieszanie wokół pytania o sposób tańczenia tanga, czy nazwać go techniką, formą, czy też stylem. Termin tango nuevo jest używany w odniesieniu do konkretnego stylu tanecznego, co jest błędem. W rzeczywistości tango nuevo, odnosi się do całokształtu tego wszystkiego, co dzieje się z tangiem od lat 1980-tych. Nie jest to kwesta stylu... Słowa tango nuevo wyrażają to, co ogólnie dzieje się wokół tanga jako tańca; przede wszystkim to, że tango ewoluuje". 

Naveira tak uściśla swoje rozumienie ewolucji tanga:

"Tango (taniec, przyp. LH) rozrasta się, udoskonala, ulepsza, wzbogaca i w tym sensie odkrywamy nowe wymiary tańczenia tanga... W społeczności tańczących tango trwa dyskusja na temat uścisku partnerów, opierająca na nim podział na style o otwartym i bliskim trzymaniu: to także jest wielka pomyłka (...) wynikająca z niedostaku wiedzy technicznej z czasów minionych. Ten prosty i nieporadny podział (...) jest często używany przez osoby, które za zaprzeczaniem ewolucji tańca ukrywają własne niedostatki wiedzy. Jest dziś jasne, że odległość między partnerami w tańcu jest problematyką znacznie bardziej skomplikowaną niż proste "otwarta" lub "zamknięta". Wiemy i umiemy dziś znacznie więcej, zaś rezultatem tego jest taniec o większych możliwościach i o znacznie wyższej artystycznej jakości".

Myślę, że mądre, wolne od uprzedzeń myślenie o tangu w kategoriach żywego i ewoluującego zjawiska pomoże połączyć w jedną bogatą w swoich różnorodnościach całość TANGO, które nie daje się rozdzielić na dwa rozłączne światy tanga "starego" i "nowego".

Lechosław Hojnacki, 2008.