Tango jest naturalne jak samo życie. Wszystkie ruchy i podstawowe zasady oparte są na naturalnym ruchu. Podstawą jest objęcie, a nie stylizowany uchwyt “ramy”.

Tango jest wrażliwe. Uczy nas słuchać siebie samych i siebie nawzajem, otwierać się bardziej na siebie, na partnerów i na cały świat.

Tango jest świetne dla zdrowia duszy. Znana amerykańska psychoterapeutka, Virginia Satir twierdziła, że dla zdrowia potrzebujemy co najmniej ośmiu uścisków dziennie. Jak tylko skończysz się witać z wszystkimi tangueros na milondze, masz już zapas na wiele dni ;-)

Tango jest pełne wdzięku. Naturalny ruch i jego płynność, brak podskoków, podrygiwań i ruchów poza zasięgiem możliwości własnych  tancerza, świadoma praca z ciałem, aktywacja grup mięśni, o których nawet nie pamiętaliśmy.

Tango jest improwizowane. Nie uczymy się na pamięć sekwencji kroków, tylko zasad. To pozwala nam zatańczyć tango z wszystkimi tangueros z całego świata i dostosować nasze tango do wszelkich okoliczności (do unikalności muzyki, partnera i nastroju, do miejsca na parkiecie etc.). A przy okazji… to daje szansę zapominalskim ;-)

Tango jest uważne. Uczy nas szacunku dla partnera, ale także szacunku dla innych par na parkiecie.

Tango rozwija wrażliwość na muzykę. Delikatny i bogaty w nieregularności rytm rozwija naszą muzykalność.

Tango, jest złożone. Nie chodzi tylko o sam taniec, ale także o muzykę i kulturę (książki, filmy, pokazy i widowiska). W tangu można dostrzegać wiele interesujących aspektów. Jeśli nie masz ochoty tańczyć, możesz się przysłuchiwać muzyce, możesz zgłębiać ciekawą i bogatą historię tanga, możesz być tango-DJ-em, który przygotowuje muzykę na milongi, możesz czytać literaturę tangową, oglądać pokazy lub filmy, możesz uczestniczyć w spotkaniach społeczności tanga. Istnieje mnóstwo różnych możliwości. Naprawdę nie tylko tańczymy.

Tango jest kreatywne. Improwizacja daje nam przestrzeń do stworzenia czegoś unikalnego i niepowtarzalnego, i pozwala wciąż to doskonalić.

Tango jest indywidualne. Każdy tworzy swoje własne, unikalne tango.

Tango jest społeczne. Jednoczy ludzi różnych zawodów i przekonań, w różnym wieku, z całego świata. Daje im możliwość regularnego spotykania się w miejscach tanecznych zwanych milongami, poznawania nowych ludzi, rozwijania umiejętności językowych (zwłaszcza angielskiego i hiszpańskiego, ale także innych języków) oraz umiejętności społecznych.

Tango jest kotwicą w naszym życiu. Uczy nas jak szukać dobrych punktów odniesienia,  jak zwolnić, skoncentrować się, stanąć na własnych nogach, znaleźć własną równowagę. Kobiety uczy kobiecości, a mężczyzn męskości w najlepszym rozumieniu tych pojęć.

Tango jest wyzwaniem (zwłaszcza dla mężczyzn na początku). Życie stawia przed nami przeszkody, abyśmy mogli się rozwijać i iść do przodu. Podobnie czyni tango z muzyką, naszymi partnerami i naszymi własnymi ograniczeniami.

Tango jest dla każdego. Naturalność i elastyczność tanga oraz prostota i jednocześnie bogactwo tangowych środków wyrazu sprawiają, że swoje tango może odnaleźć każdy, niezależnie od wieku, sprawności fizycznej, usposobienia, energii i ekspresywności.

Tango jest na całe życie, jak tylko się już w nim zakochasz. Dojrzewa wraz z Tobą.  Prawdopodobieństwo zakochania jest spore (i to jedyna wada tanga).